Υλικό από Επικοινωνία

                                  ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

        Βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να σας κάνουμε γνωστό πως μέχρι σήμερα 22 Νοε 2014 ημέρα Σάββατο,η ιστοσελίδα μας κλείνοντας δύο [ 2 ] χρόνια ζωής έχει δεχθεί 13.002 επισκέψεις-χτυπήματα με κοινό ακόμα και πέρα απ τα γεωγραφικά σύνορα μας. Αυτό για μας αποτελεί ικανοποίηση- καταξίωση στο τομέα της ενημέρωσης και παράλληλα μας δημιουργεί ένα ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ άγχος προσφοράς και ανταπόκρισης με όλα όσα καταπιανόμαστε.

        Σας ευχαριστούμε όλους μικρούς και μεγάλους, όπου κι αν βρίσκεσθε και μας διαβάζετε και θα συνεχίσουμε μαζί σας το ταξίδι χαράς και δημιουργίας για ένα καλύτερο αύριο.

                                                       Να είστε όλοι καλά και να χαμογελάτε.

                                                                                             Πάτρα 22-11-2014

 ==============================================
                       Χάρτης νομού Αιτωλ/νίας [ μέρος της ]

                                                       Δήμος Θέρμου  [ σήμερα  ]

                                                                        φωτό  1948

     ============================================ 

                                                       Οχι και πολύ παλιά.......

======================================================================

                                       Φθινοπωρινές εικόνες Χρυσοβίτσας.

=======================================================================

                                    Hταν κάποτε ένα περίπτερο......

         Όπως γνωρίζουν οι παλιότεροι και υποτίθεται πως κι οι νέοι αναζητούν και ψάχνουν το παρελθόν , μετά το Β.ΠΠ τα πράγματα και η ζωή ήταν πολύ δύσκολη,ερείπια παντού, εξαθλίωση,πείνα και δυστυχία και των γονέων που λένε,αλλά υπήρχε το πάθος για ζωή και δημιουργία,όνειρα και στόχοι για ένα καλύτερο μέλλον. Στην επαρχία οι μικρές κοινωνίες και κοινότητες προσπαθούσαν εκ των ενόντων να οργανώσουν τον τόπο τους με κάθε τρόπο. Στο χωριό μας εκείνη την εποχή υπήρχαν εκκλησιές,σχολείο,καφενεία και πολύς κόσμος με σπίτια μικρά και μεγάλα αλλά κι ένα φούρνο το καθένα.

       Μετά το κτίσιμο του Κοινοτικού Γραφείου το 1952, ήρθε και έκανε την εμφάνιση του και το περί ού ο λόγος περίπτερο. Η άδεια δόθηκε το 1958 στην Βασιλική Καλατζή του Ανδρέα και την ίδια χρονιά κτίσθηκε. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία η θέση του ήταν εκεί που σήμερα είναι το ηρώο ,δεξιά και κοντά ήταν η καρυδιά της πλατείας [ την οποία έκοψε ο Παπακούπας για να στρίβει εύκολα το λεωφορείο του ΚΤΕΛ],αριστερά και πιο πέρα ήταν το Κοιν. Γραφείο και το WC και μπροστά του η μικρή πλατεία και η υπόγεια βρύση ΤΑΡΚΑΖΙΚΗ.

          Διέθετε κυρίως τσιγάρα , πακέτο και χύμα άντε και καμμιά καραμελίτσα ή τσίχλα αργότερα. Τα τσιγάρα της εποχής ήταν : Σαντέ , Νο 5 ,Ματσάγγος, Νο 3, Καρέλια Αγρινίου, Άσσος σκέτος,Ρήγας,Παλλάς, Εκλεκτά Αγρινίου, Τέλειον, Άρωμα, Σέρτικα, 22 αντινικότ. Μέχρι το τέλος του 1959 το δούλευε η αδειούχος οικογένεια. Τότε έφυγαν για την Πάτρα και πέρασε στα χέρια του Θ. Καλατζή, του Θ. Σπυρόπουλου,του Γ.Μαραγκού [ Καρβούνη ]μέχρι το 1972 και πάλι στου Θ. Σπυρόπουλου. Η λειτουργία του και η ζωή του σταμάτησε το 1975 οπότε δόθηκε η άδεια τσιγάρων στο Γ. Κουτσούμπα στο νέο μαγαζί που είχε ήδη φτιάξει.

    Κατεδαφίσθηκε το 1980 και αποτελεί πλέον όπως τόσα άλλα μια ανάμνηση.Με την ευκαιρία να πούμε εδώ πως το ηρώο έγινε το 1991.

       Ότι θυμόμαστε καλό είναι να το ξαναζωντανεύουμε μέσα απο διηγήσεις και περιγραφές,μηνύματα και ντοκουμέντα με αποδέκτες τούς διαδόχους και απογόνους μας.

                                   Να είστε όλοι καλά και να ονειρεύεστε.

                                                                                                            Σας ευχαριστώ πολύ

                                                                                                          [ Χ.Γ.Κ - 14/10/2014 ]

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                                 Πόσο πίσω πάμε..................!!

Προβλήθηκαν κι αυτές.......και πόσες άλλες.
 

==================================

φωτό: Γ. Κουτσούμπας.
=============================================================


 Αλλες εποχές, πιο παλιά......

Απλά , καθαρά και όμορφα. Μπράβο τους.

-----------------------------------------------------------------------

Κάποτε παλιά ................!!!!!!!!!

--------------------------------------------------------------------------------

After  Bar.........και στο βάθος Ανθρωπος.

Ανταμώματα ...χωρίς καμώματα.

και μια ........πρόσφατη φωτογραφία.  Ετος....!!!!!!!

Αποτελούν απο μόνες τους...... Ιστορία.

----------------------------------------------------------------------

Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι,άλλη κουλτούρα.  !!!!!!!

-----------------

Για να μην ξεχνιόμαστε...

           Με μια σύντομη συμπιεσμένη αναφορά αλλά σεβόμενος μνήμες και ιστορία,θα δώσω ονόματα πρός το παρόν[παρατσούκλια] όλων όσων μεταπολεμικά ασχολήθηκαν με τα κοινά, με το εμπόριο,τις τέχνες και τις ειδικές αποστολές , προκειμένου να τα θυμηθούν οι πιο μεγάλοι, να τα αναλύσουν στους μικρότερους και να κεντρίσουν λίγο το ενδιαφέρον της νέας γενιάς.

                                                                                                                                                                      Έχουμε και λέμε : Μαρκατζώλης, Λεμονής,Καραπατής,Χαρίδημος,Παπακούπας,Χούμπερ,Μαντζιλαλέκος,Λιάρος

Ζάβαλος,Κασόνης,Καρβούνης, Νάιας,Περικλονάσιος, Ντζάμιας,

Τσαπούντζας,Γούλης,Μανταλένας,Μαλέτσας,Μπουζοκώτσιος, Λουκουμάρας, Τσουκαλαντρέας, Aράχωβας, Κουτάλας, Τσιλικο-βούλα,Μπουζόγιανος,Ψόφιος,Μπάκιας,Γάτος,Ποδάρας,Μητράκης Μπουλτοζιέρης,Μπάλιος.

και βάλτε εσείς που ξέρετε, δίπλα στον καθένα το επάγγελμα-ιδιό τητα του:

   Δάσκαλος,Χασάπης,ταξιτζής,οικοδόμος,περιπτεράς, καφεπώλης,αγροφύλακας,Πρόεδρος, οργανοπαίκτης,ράφτης, φορ τηγαντζής,μαραγκός,τσαγκάρης,ψαράς,φωτογράφος,παπάς,οδηγός λεωφορείου,χαρτοπαίκτης,μικροπωλητής,χειριστής ακτίνων βασ- κανίας,γραμματέας,μοδίστρα, μανάβης,κουρέας.

           Αν ξέχασα ή μου διέφυγε κάποιος ζητώ συγνώμη, μου το λέτε και το βάζω άμεσα στο κείμενο.

                                                                              Πρός το παρόν αυτά και τα λέμε.

                                                                                                            Χ.Γ.Κ [ 29-4-2014 ]

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ετσι ενεργουν οι Συλλογοι στα χωρια τους............

---------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                              ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

                                                                                 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

                                                    ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΗΜΕΡΕΥΣΗ

              ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Καποτε έτσι γίνονταν τα έργα του χωριού.

 ----------------------------------------------
Ποιος γνωριζει προσωπα ;

----------------------------------------------------------------------------------------

ΕΥΧΕΣ

Καλό υπόλοιπο σαρακοστής, Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλους. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ.!!!!!!!!!!!!.

Εκ του Ομίλου.

------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο αριθμός επτά [ 7 ]

Ο  αριθμός  επτά  για όλους σχεδόν τους λαούς ήταν ιερός και έκλεινε μέσα του δύναμη μυστηριακή.

• Οι Έλληνες συσχέτιζαν τον αριθμό επτά  με τη λατρεία του Απόλλωνα και της σελήνης. Παρατήρησαν πως επτά ημέρες  διαρκεί κάθε φάση της  σελήνης. Ο Όμηρος θέλει  επτά τις αγέλες των βοδιών του Απόλλωνα, επτά χορδές έχει η λύρα του ,επτάπηχο ανδριάντα του δώρισαν οι Αιγύπτιοι. Επτά παλικάρια και επτά κόρες στέλνονταν στη Κρήτη για τροφή στον Μινώταυρο. Την εβδόμη μέρα έδιναν το όνομα στα νεογέννητα και κάθε  έβδομη μέρα θυσίαζαν οι Σπαρτιάτες στον Απόλλωνα.
   
•  Οι Αιγύπτιοι  μέτρησαν επτά από τις διακλαδώσεις του Νείλου, επτά ήταν οι σκορπιοί της Θεάς Ίσιδας, επτά παχιές και επτά ισχνές αγελάδες και άλλα τόσα τα στάχια που ονειρεύτηκε ο Φαραώ
   
• Οι Χαλδαίοι ,Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι,Φοίνικες ,Ινδοί και Πέρσες  μέτρησαν τους επτά πλανήτες ,τα επτά άστρα της μεγάλης άρκτου και τα επτά  άστρα της μικρής άρκτου.
   
• Οι Μουσουλμάνοι οφείλουν να προσκυνήσουν επτά  φορές στη Μέκκα ,να κάνουν επτά  φορές τον γύρω της Καάβα, να σφάξουν επτά  σφάγια ,να    προσεύχονται επτά  φορές την ημέρα και δικαιούνται να έχουν επτά  γυναίκες
   
  

Για τους  Εβραίους   επτά  μέρες κρατούσαν οι γιορτές της σκηνοπηγίας , επτά  χρόνια διαρκούσε το Σαββατικό έτος και επτά  τέτοια έτη  αποτελούσαν  το Ιωβηλαίο. Επτά  ιερείς με επτά  σάλπιγγες γύριζαν γύρω από την Ιεριχώ για επτά  μέρες και την έβδομη έκαναν επτά  φορές το γύρω των τειχών της. Επτάφωτη ήταν η ιερή λυχνία ,την έβδομη μέρα από την γέννηση γινόταν η περιτομή των αγοριών , επτά  φορές συγχωρούνταν τα αμαρτήματα , στο επταπλάσιο ο κλέφτης αποζημίωνε αυτόν που ζημίωνε .Το  7 ήταν επίσης το σύμβολο της αρτιότητας και της θείας ευλογίας  μια και περιέχεται στο εθνικό τους σύμβολο .

Η  Ρώμη Χτίστηκε πάνω σε ΕΠΤΑ λόφους
Η Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε 7 φορές από τους Μωαμεθανούς, Αλώθηκε μετά από 7 εβδομάδες από τον έβδομο σουλτάνο των Οσμανιδών, και είχε 7 Ονόματα ..Βυζάντιο-Αντωνία-Νέα Ρώμη-Θησαυρός του Ισλάμ- Ισταμπούλ- Διαχωριστής του Κόσμου-Κωνσταντινούπολη.
Οι 7 ελεύθερες τέχνες της Αρχαίας Ελλάδας ήταν   η Γραμματική, η Ρητορική, η Διαλεκτική, η Αριθμητική, η Γεωμετρία, η Μουσική και η Αστρονομία.
Η εκπαίδευση των αγοριών στη Σπάρτη άρχιζε από 7 χρονών.
Η τοποθεσία των παλαιών Γερμανικών Δικαστηρίων οριζόταν από 7 δένδρα στα οποία καθόταν 7 δικαστές και απαιτούνταν για κάθε δίκη 7 μάρτυρες.

7   ΟΙ  ΑΡΕΤΕΣ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ - ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ - ΑΓΝΟΤΗΤΑ - ΦΙΛΑΛΛΗΛΙΑ - ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ - ΚΑΛΟΣΥΝΗ - ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

7 είναι  τα θανάσιμα αμαρτήματα

ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ -ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ - ΠΟΡΝΕΙΑ - ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΑ - ΦΘΟΝΟΣ -ΟΡΓΗ -ΑΚΗΔΙΑ

7 είναι τα μυστήρια
Γάμος  - Βάπτιση –Ευχέλαιο – Μετάληψη – Εξομολόγηση-Χρίσμα- Ιεροσύνη

7 είναι  τα θαύματα του κόσμου
Ο κολοσσός της  Ρόδου. 
Η πυραμίδα του Χέοπα.
Ο τάφος του Μαυσώλου στην Αλικαρνασσό
Ο φάρος της Αλεξάνδρειας
Οι  κρεμαστοί  κήποι της Βαβυλώνας
Το άγαλμα του Δία στη Ολυμπία
Ο ναός της θεάς Αρτέμιδος στην Έφεσο

7 πόλεις  διεκδικούν την καταγωγή του  Ομήρου Χίος –Σμύρνη  -Κύμη –Κολοφώνας -Πύλος –Άργος- Αθήνα

7 είναι οι νάνοι στη χιονάτη
Χαζούλης – Ντροπαλός- Υπναράς
Συναχωμένος – Καλόκαρδος –Σοφός
Γκρινιάρης

7 ΟΙ ΝΟΤΕΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΝΤΟ-ΡΕ-ΜΙ-ΦΑ-ΣΟΛ-ΛΑ-ΣΙ
          
7 ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ
Κόκκινο,Πορτοκαλί,Πρασινο,Κίτρινο,Γαλάζιο,Μπλέ,Μόβ.

7 ΟΙ ΜΕΡΕΣ  ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

7 ΟΙ ΜΕΡΕΣ  ΤΗΣ  ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κάλαντα του Λαζάρου

Σήμερον έρχεται ο Χριστός Ο επουράνιος Θεός
Εν τη πόλει Βηθανία,
Μάρθα κλαίει και Μαρία
Λάζαρον τον αδερφό της
Τον γλυκύ καρδιακό της
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν
Και τον μοιρολογούσαν
Την ημέρα την τετάρτην
Κίνησε ο Χριστός για να' ρθει.
Και βγήκε κι η Μαρία έξω
Από τη Βηθανία.
Σκύβει εμπρός γονατιστή και τους
Πόδες του φιλεί.
-Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου,
δεν θα πέθαινε ο αδερφός μου.
Μα κι εγώ τώρα πιστεύω
Και καλότατα εξεύρω
Ότι δύνασαι αν θέλεις
Και νεκρούς να ανασταίνεις.
-Λέγε, πίστευε, Μαρία
άγωμεν εις τα μνημεία

Τότε κι ο Χριστός δακρύζει
Και τον Άδη φοβερίζει:
-Άδη, Τάρταρε και Χάρε
Λάζαρε να μη σε πάρει:
Δεύρο έξω Λάζαρε μου,
Φίλε και αγαπητέ μου
Παρευθύς από τον Άδη
Ως εξαίσιο σημάδι.
Λάζαρος απενεκρώθη,
Ανεστήθη και σηκώθη.
Λάζαρος σαβανωμένος
Και με το κηρί ζωσμένος
-Λάζαρε πες μας τι είδες
εις τον Άδη που επήγες;
-Είδα φόβους, είδα τρόμους
είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι
Να ξεπλύνω το φαρμάκι
Της καρδίας, των χειλέων
Και μη με ρωτάτε πλέον

 ------------------------------------------------------------------

Κάλαντα Μ. Παρασκευής 

Σήμερα μαύρος ουρανός σήμερα μαύρη μέρα,
σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπιούνται.
Σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Εβραίοι,
άνομοι, παράνομοι και τρισκαταραμένοι,
για να σταυρώσουν το Χριστό των Πάντων Βασιλέα.
Χαλκιά, Χαλκιά, φκιάσε καρφιά, φκιάσε τρία περόνια.
Κι αυτός ο τρισκατάρατος στάνει και φκιάνει πέντε.
Εσύ Χαλκιά, που τ’άφτιακες εσύ να τα διατάξεις.
Εγώ, εγώ που τ’άφτιακα εγώ θα τα διατάξω.
Τα δυο’βαλα στα πόδια του, τ’άλλα τα δυο στα χέρια,
Το πέμπτο το φαρμακερό βάζω μέσ’την καρδιά του.
Η Παναγιά σαν τ’άκουσε βαριά ελιποθύμα
Ζητά μαχαίρι να σφαγεί γκρεμό να παει να πέσει.
Ζητά φωτιά να γκρεμιστεί για τον μονογενή της.
Μαρία η Μαγδαληνή και του Χριστού η μητέρα
Μαρία η Μαγδαληνή και του Χριστού η μητέρα
Παίρνουνε το στρατί στρατί, στρατί το μονοπάτι
και το πρωί τους έβγαλε μες του ληστού τη πόρτα.
Άνοιξε πόρτα του ληστού και πόρτα του Πιλάτου.
Η πόρτα απο το φόβο της άνοιξε μοναχή της
Κοιτά δεξιά, κοιτά ζερβά τίποτε δεν εβλέπει
Κοιτά και δεξιότερα, βλέπει τον Ιωάννη.
Ιωάννη Πρόδρομε και βαπτιστή του γιου μου
Μην είδες τον Μονογενή και σε διδάσκαλο σου;
Κοίταξε Εκείνον τον χλωμό, τον παραπονεμένο,
όπου φορεί ποκάμισο, στο αίμα βουτηγμένο.
Αυτός είναι ο Μονογενής και με διδάσκαλος μο

------------------------------------------------------------------------------

 "Τα Ρουσάλια"

Καλώς σ' έβραμε αφέντη, άρχοντά μου και λεβέντη
Να στα πούμε τα Ρουσάλια, πέστε τα ρε παλικάρια
Να στα πούμε σένα πρώτα, που σε βρήκαμε στην πόρτα
Και ξυστέρου της κυράς μας και της ρουσοπέρδικάς μας
Κάτω σ' ένα περιβόλι, δάφνη και μηλιά μαλώνει
Δάφνης πήρα εγώ κλωνάρι, να με πάρει το ποτάμι
Να με πάει δύση-δύση, κάτω στη γιαλέρνια βρύση
Όπου πλένουν οβριοπούλες, καματίζουν τουρκοπούλες
Βάλε το δεξί σου χέρι, μες στην αργυρή σου τσέπη
Βγάλε το εικοσιπεντάρι, δος το του σαχανατάρη
Να σας πούμε Χριστός Ανέστη, που ετάφη και ανέστη

-------------------------------------------------------------------------------------------
 

Τώρα είναι Μάης κι Άνοιξη

Τώρα είναι Μάης κι Άνοιξη

τώρα είναι καλοκαίρι.

Τώρα ανοίγουν τα κλαριά

και τα λουλούδια ανθίζουν.

Τώρα κι ο νιός συντάσσεται

να πάει να αρραβωνιάσει.

Νωρίς σελώνει τ άλογο

νωρίς το καλλιγώνει.

Βάνει τα πέταλα χρυσά

και τα καρφιά ασημένια

βάνει τα φτερνιστήρια του

ζώνει και το σπαθί του.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                                         ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ

• Ο ύπνος θρέφει μάγουλα και ξεγυμνώνει κώλους.
• Όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στ αλάτι.
• Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.
• Όποιος χτυπάει τ ανοίγουνε,κι όποιος γυρεύει βρίσκει.
• Συμπεθέροι και κουμπάροι,τον πρώτο χρόνο έχουν τη χαρά.
• Ο παπουτσής ξυπόλητος κι ο ράφτης μπαλωμένος.
• Βρακί δεν έχει ο κώλος μας,γαρίφαλο στ αυτί μας.
• Τ αγγειά γινήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι. Οι βλάχοι γίναν Δήμαρχοι κι οι γύφτοι καπετάνιοι.
• Γάμος εις τα γέρατα, ή σταυρός ή κέρατα.
• Ο Θεός να σε φυλάει απ τ άδικο κι απο κακιά γυναίκα.
• Μην παίρνεις δίκιο ορφανού, ούτε τόπο ποταμού.
• Ο άδειος τενεκές κάνει περισσότερο θόρυβο.
  Τ αμπέλι θέλει αμπελουργό ,το σπίτι νοικοκύρη,και το καράβι στο γυαλό, θέλει καραβοκύρη
•   Η έγνοια κάνει τη δουλειά κι η ξεγνοισιά τον υπνο.
•   Το πολύ ταμάχι τρώει το στομάχι.
•  Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι.
•  Η τέχνη θέλει μάστορη,κι η φάβα θέλει λάδι.
•   Εμακρύναν οι ποδιές σου, σκεπαστήκαν οι πομπές σου.
•  Αν δεν γονάτιζε η καμήλα, δεν θα τη φορτώνανε.
•  
•  

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                         Επτά [7] ανεξήγητες ανακαλύψεις

Υπάρχουν ομολογουμένως πάρα πολλά ανεξήγητα σημεία του πλανήτη,αλλά και ανακαλύψεις, εφευρέσεις και ευρήματα που πυροδοτούν την ανθρώπινη φαντασία. Μερικά απο τα άλυτα μυστήρια αλλά και λιγότερο γνωστά είναι και τα εξής:

1. Η χαμένη πόλη του Ναν Μαντόλ: εκατό τεχνητά νησιά κατασκευασμένα το 200 π.χ στη Μακρονησία με τεράστιες πέτρες ολόκληρα συγκροτήματα πονοκεφαλιάζουν τους επιστήμονες.

2. Οι μπαταρίες της Βαγδάτης: είναι ένα πήλινο βάζο 13 εκατοστών με ένα χάλκινο κύλινδρο που περιείχε μια μεταλλική ράβδο κατασκευασμένη περίπου 2.000 χρόνια προτού εμφανιστούν ξανά οι μπαταρίες.

3. Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων : ο υπολογιστής ηλικίας2.000 χρόνων που χρησιμοποιούνταν για την παρακολούθηση των άστρων με τα μπρούτζινα γρανάζια του να είναι πολύ εξελιγμένα για την εποχή τους.

4. Η μούμια του Σαν Πέδρο : το 1932 δύο άνδρες ξέθαψαν μια μούμια μήκους 35 εκατοστών στα βουνά του Σαν Πέδρο κι ενώ επιβεβαιώθηκε η αυθεντικότητα της απο το μουσείο ιστορίας, έχει εξαφανιστεί. 

5. Χειρόγραφο Βόιντς: Χρονολογείται απο το 15ο αιώνα και έχει μπερδέψει τους επιστήμονες καθόσον είναι γραμμένο σε ακαταλαβίστικη γλώσσα,έχει 240 σελίδες που συνοδεύονται κι απο σχέδια. 

6. Οι σωλήνες του Μπαιγκόγκ στην Κίνα: οι σωλήνες αυτοί βρίσκονται μέσα σε μια σπηλιά και περνούν μέσα απο τα βουνά κι απο μιά λίμνη. Το γεγονός ότι το 8% του περιεχομένου τους αποτελείται απο άγνωστο υλικό, κάνει τους συνωμοσιολόγους να πιστεύουν ότι είναι δημιούργημα εξωγήινων.

7. Οι μούμιες της Αιγύπτου: σε εννέα αιγυπτιακές μούμιες επιστήμονες ανακάλυψαν χασίς,κόκα και φύλλα καπνού, με τα τελευταία να προέρχονται απο τον “νέο κόσμο” ο οποίος ανακαλύφθηκε 2.000 χρόνια μετά.

-----------------------------------------------------------------------------------------

                                                               Είπαν ....Έγραψαν...

1. Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά και θα σου γύρει ο κλώνος,και θα σου φύγει το πουλί και θα σου μείνει ο πόνος.
2. Τα περισσότερα απο αυτά για τα οποία ανησυχούμε,δεν θα συμβούν ποτέ.
3. Ζήστε μια καλή και έντιμη ζωή....Όταν θα γεράσετε και κοιτάξτε πίσω,θα την απολαύσετε για δεύτερη φορά.
4. Συγχωρέστε τους εχθρούς σας. Τσακίζει το μυαλό τους.
5. Αν αισθανθείτε ότι βρίσκεσθε σε μια τρύπα,το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να σταματήσετε να σκάβετε.

                       -----------------------------------------------------------------------------------------------------

                                         ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ.....ΠΟΙΟΝ !!!!!!

                      Τα 20 ζώα που σκοτώνουν 2.000.000 περίπου ανθρώπους το χρόνο.

                       Επιστημονική ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου του Ωκλαντ της Νέας Ζηλανδίας εργαζόμενοι επι τριετία συγκέντρωσαν εντυπωσιακά αποτελέσματα όσον αφορά τα ζώα που σκοτώνουν τους περισσότερους ανθρώπους ετησίως. Η λίστα λοιπόν που κατέληξαν έχει ως εξής:

20. Πάνθηρας :       σκοτώνει 10 ανθρώπους
19. Λεοπάρδαλη :          -//-     15      -//-
18. Άλογο :                         -//- 20 -//-
17. Αγελάδα :                      -//- 24 -//-
16. Μυρμήγκι :                    -//- 30 -//-
15. Μέλισσα :                     -//- 53 -//-

                                        14. Λιοντάρι :                     -//- 70 -//-

                                        13. Μέδουσα :                      -//- 84 -//-

                                        12. Τίγρη :                         -//- 100 -//-

                                        11. Ελάφι :                        -//- 120 -//-

                                        10. Σκύλος :                      -//- 186 -//-

                                          9. Βουβάλι :                    -//- 200 -//-

                                          8. Ελέφαντας :                  -//- 200 -//-

                                          7. Κροκόδειλος :              -//- 1500 -//-

                                          6. Ιπποπόταμος :               -//- 3.000 -//-

                                          5. Σκορπιός :                   -//- 5.000 -//-

                                          4. Φίδι :                           -//- 50.000 -//-

                                          3. Μύγα τσε-τσε :           -//- 400.000 -//-

             2. Κουνούπι :                   -//- 1.000.000 -//-
            1. Άνθρωπος : το μεγαλύτερο και πιο βίαιο "ζώο" του πλανήτη.
           Βλέπουμε εδώ πως κάποια ζώα που φοβόμαστε πολύ π.χ καρχαρίας είναι εκτός λίστας.
                                                                                                       Χ.Γ.Κ
                                                                                                [ 20-3-2014 ]

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΤΑ ΕΠΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ζητήθηκε από μια ομάδα μαθητών να γράψουν μια λίστα με αυτά που κατά τη γνώμη τους ήταν τα σημερινά «Επτά θαύματα του κόσμου». Παρʼ ότι υπήρξαν κάποιες διαφωνίες, οι περισσότερες γνώμες αφορούσαν τα παρακάτω:
1. Οι Πυραμίδες της Αιγύπτου
2. Το Taj Mahal
3. Το Grand Canyon
4. Το κανάλι του Παναμά
5. Το Empire State Building
6. Η Βασιλική του Αγ. Πέτρου
7. Το Σινικό Τείχος

Ενώ μάζευαν τα γραπτά, ο δάσκαλος πρόσεξε ότι μια μαθήτρια δεν είχε τελειώσει ακόμη το γράψιμο. Τη ρώτησε λοιπόν αν είχε κάποιο πρόβλημα με τη λίστα της.
Το κορίτσι απάντησε «Ναι, έχω λίγο πρόβλημα. Δεν μπορώ εύκολα να αποφασίσω, γιατί είναι τόσα πολλά…»
Ο δάσκαλος είπε, «Πες μας λοιπόν τι έχεις γράψει, για να δούμε αν μπορούμε να σε βοηθήσουμε».
Το κορίτσι στην αρχή δίστασε, μα μετά διάβασε: Πιστεύω ότι τα Επτά Θαύματα του κόσμου είναι…
1. Να βλέπεις...
2. Να ακούς...
3. Να αγγίζεις...
4. Να γεύεσαι...
5. Να αισθάνεσαι...
6. Να γελάς...
7. Και να αγαπάς.
Η ησυχία στην αίθουσα ήταν τέτοια που θα άκουγες και μια καρφίτσα αν έπεφτε. Τα πράγματα που παραβλέπουμε σαν απλά και συνηθισμένα και που τα παίρνουμε για δεδομένα, είναι πραγματικά τόσο εκπληκτικά και άξια θαυμασμού!
Τα πιο πολύτιμα πράγματα στη ζωή.............. δεν μπορείς να τα χτίσεις με το χέρι..... ούτε να τα αγοράσεις..... (απο σκέψεις σοφών).
-----------------------------------------------------------------------------

Σύμφωνα με το μεγάλο Ινδό ηγέτη, Μαχάτμα Γκάντι τα παρακάτω συνιστούν τα 7 αμαρτήματα της κοινωνίας. Στην κοινωνία που αυτός οραματίστηκε οι άνθρωποι δεν πρέπει να έχουν:

1. Πλούτο χωρίς μόχθο

2. Απόλαυση χωρίς συναίσθημα

3. Εμπόριο χωρίς ήθος

4. Γνώση χωρίς χαρακτήρα

5. Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά

6. Λατρεία χωρίς θυσία

7. Πολιτική χωρίς αρχές

----------------------------------------------------------------------------

                                       Τα επτά [ 7 ]θαύματα του αρχαίου κόσμου

                                               Αυτά είναι τα εξής :

1. Η μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας.
2. Οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας.
3. Ο ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο.
4. Το άγαλμα του Δία στην Ολυμπία.
5. Το μαυσωλείο της Αλικαρνασσού.
6. Ο φάρος της Αλεξάνδρειας.
7. Ο κολοσσός της Ρόδου.

                                          Τα επτά [ 7 ] θαύματα του νεότερου κόσμου

                                                      Αυτά είναι τα εξής :

1. Το Σινικό τείχος.
2. Η πέτρα της Ιορδανίας.
3. Το κολοσσαίο της Ρώμης.
4. Το άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή.
5. Τάζ Μαχάλ.
6. Τσιτσεν Ιτζα.
7. Μίτσου Πίτσου στο Περού.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                    Σιαηλεύω -αφουγκρένομαι- απλουέμαι και χουχτάου.

       Θα σας πω εδώ και τώρα μερικά ωραία πράγματα που αφορούν χωριάτικες συμπεριφορές, ακούσματα, συνήθειες ,ήθη και έθιμα, ιστορίες και περιστατικά παρμένα απο τη ζωή της υπαίθρου κυρίως της μεταπολεμικής και μεταπολιτευτικής περιόδου. Σ ένα λοιπόν χωριό, ας μην το κατονομάσω , ένας ντόπιος προσκάλεσε και φιλοξενούσε ένα φίλο του απ την Αθήνα. Ο άνθρωπος έπαθε πλάκα, μεγάλη ζημιά μιλάμε. Ας τα πάρουμε όμως με μια σειρά: τηλεφωνήθηκαν , τουν ορμίνεψε ο άλλος πως θα φτάσει στου χουριό,του δωσε οδηγίες που να στρίψει και ποιά στράτα να πάρ, κι βγήκι να αγναντέψει κι να περιμένει. Μιτά απο κάμποσες ώρες άηκσε ένα βουητό απ τη μεγάλη στράτα, μετά ένα κουρνάρσμα και σε λίγο βλέπ μπρουστά τ νιά κούρσα μαύρ , λαμπουκόπαει κι μέσα ου λεβέντς μας . Αγκαλιές ,φιλιά, καλοσωρίσματα κι όλα καλά. Άφσανε τ αμάξι ζπλατεία , πήρανε στράτα κι μονουπάτ και σε λίγο ήτανε στου σπίτ. Του σκλί κι γάτα πιρίμεναν στο όξου πουρτόνι. Του σπίτ μ βέβαια άνετο δεν το συζητάμε. Ένα ευρύχωρο μεγάλο δωμάτιο, όλοι μαζί αλλά ο καθένας ειχι τ μεριά τ. Αφού φάγαμε ότι είχε του κατσιαρόλι, ειχαμε κι μσιούντρα, μσαφίρς γλέπς,το ρίξαμε στν κβέντα. Να κι ου καφούλης απ τ μάνα μ, κι ένα τλιχτό που είχε ξεμείνι απ τς γιουρτές κι όλα όμορφα.

            Τ απόγιομα βγήκαμε όξω σν αυλή να ιδούμε κι ν αγναντέψουμε. Ο φίλος απ ν Αθήνα ψοφάει στα γέλια άμα ακούει τις ιστορίες που του λέω ή τα live ακούσματα ανθρώπων και ζώων τ χουριού. Μερικές φορές βέβαια τα μεταφράζω κιόλας. Έλεγε κάποιος μια φορά : άλλο τόνα, άλλο τ άλλο και πετάγεται η κμπάρα απ το διπλανό τραπέζ κι λέει: κι άλλο τόνα μέσα στ άλλο. Ξερός έμινι ο μάγκας. Ένα άλλο πάλι π θμήθηκα, άκου : ήταν Δεκέμβρης μήνας κι είχαν έρθοι οι εμπόροι να δούν και να δώσουν τιμές για τα καπνά τ κουσμάκι. Μυστικές οι διαπραγματεύσεις κι απο σπίτ σε σπίτ. Κάποια στιγμή ακούγεται μια γναίκα να κρένει : Χάιδω – Χάιδω ουουού. Τι θέλις ; απλουέται εκείνη απ αουπέρα. Πέρασαν οι εμπόροι ; πόσο σας τον βάλανε ; μέχρι να του εξηγήσω ότι εννοούσέ την τιμή του καπνού , πέθανε στο κλάμα απ τα γέλια. Μιτά απου λγάκι πέρναγε μπρουστά απ του σπίτ μια γνικούλα φουρτουμένη κλάρες και ρουγγατσίδια ,μας χαιρέτησε κι όταν τη ρώτησε ο φίλος πώς τα καταφέρνι εκείνη απλουηθκι: μακάρ ο Θεός να μη σ δώσει , όσα μπουρείς ν αντέξς. Σέκους ο δκός μας.

          Πρίν φύγουμι απ του σπίτ , ήθιλε λέει να πάει τουαλέτα να ξαλαφρώσει , για να μπουρεί να γελάει κι πιό ξέγνοιστος. Πάου κι τ φέρνω μια αθλητική εφημερίδα κι τ λέω : τράβα σιά πέρα τσ πουρναρούλες , χέσε οπ θές , είνι τόσοι πολλοί σ αυτό του ντόπου, δεν θα σε ιδεί κανένας. Μόλις γύρσε τ λέου καπάκι κι τ άλλο : μην ξεχνάς ότι το χωριό του λένε και Χ.Ψ και Α. Τι είναι αυτό μ λέει; Χέσε Ψηλά κι Αγνάντευε , τ λέω ,τέζα ο μάγκας. Πάμι να φύγουμι π λές κι ακούγονται κατ γατουσκουξίματα άλλο πράμα, όχι πάντως για ποντίκια. Ξεκινήσαμε τη βολτούλα μας και λίγο παραπέρα , πίσου απο μία λόντζα κοιτάει , τι να δεί, δυό σκλιά κώλου μι κώλου, κουλιμένα όπως το σήμα Robert di Kapa και μούρθε φλασιά κι τ λέου: Νάμουν το Μάη γάιδαρος , τον Αύγουστο κριάρι, όλο το χρόνο κόκκορας και γάτος το Γενάρη. Συνεχίσαμε τ στράτα μας παρακολουθώντας τη ζωή της υπαίθρου, σιγομουρμουρίζοντας διάφορα και σχολιάζοντας ανάλογα. Αλλάξαμι σκέψη κι λέμε δεν πάμι καλύτερα στον καφενέ ,έχει πιο πολλά και καλά ακούσματα κι χαμπέρια. Καλώς τα παιδιά λέει ου γέροντας απ τ γουνία,κάτ απ τ σκιαμνιά. Κέρνα τα ότι πίνουν. Φχαριστούμε πολύ ,δεν θέλουμε κάτι, αργότερα. Όχι τώρα, έστω και δια κλίσματος θα πάρτι. Φέρε τότε δυό τσιπράκια να γλιτώσουμε την κωλονοσκόπηση. Νάσου μετά απο μας κι ου Φώντας με μαυρισμένου του μάτ,απου ματσκιά ή παντόφλα , ποιός ξέρει.! Οπότε για να μας προυλάβ λέει μόνος του : καλύτερα να την τρώς , παρά να τη φοράς [ την παντόφλα ].........

                                                           [ συνεχίζεται] 

                                                                                                                      Χ.Γ.Κ

                                                                                                                 [ 4-2-2014 ]

                                                                             Αν - R. Kipling

Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό,
αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία, κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό,
αν μπορείς με μιας να παίξεις κάθε τι που ’χεις κερδίσει, στην καταστροφή ν’ αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση,
αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδιά, αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάζεις τσιμουδιά,
αν μπορείς στην καταιγίδα να μη χάνεις την ελπίδα, κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σ’ έχουν αδικήσει,
αν μπορέσεις τ' όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός σου, κι αν μπορέσεις ν’ αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει,
αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στην χαρά και στην οδύνη, αν η πίστη στην ψυχή σου μπρος σε τίποτα δεν σβήνει,
αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δεν χάνεις, αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις,
αν ποτέ δεν σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί, αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ,
αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά μήτε και να κλαις όταν άδικα σου λένε πως εσύ μονάχα φταις.
Αν μπορείς με ηρεμία δίχως νεύρα ή δυσφορία και τα ίδια σου τα λόγια να τ’ ακούς παραλλαγμένα,
αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ’ναι μια δημιουργία και ποτέ σου να μην μένεις με τα χέρια σταυρωμένα.
Αν οι φίλοι σου κι οι εχθροί σου δεν μπορούν να σε πληγώσουν, αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δεν σου σηκώνουν
αν τους πάντες λογαριάζεις μα… κανένα χωριστά, αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά…
Έ! Παιδί μου τότε… Θα μπορέσεις ν’ απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου… Θα ’σαι Άνθρωπος σπουδαίος κι όλη η γη θα ’ναι δική σου!

                                                                    ---------------------

                                                ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ -  ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ

                           Κστού, του Χριστού , Χριστούγεννα όπως παλιά.

         Κάπως ήμουνα αυτές τις μέρες, παραμονές των γιορτάδων, θα ήθελα να φύγω,να πάω πάλι πίσω, στο χωριό ταιριάζει εδώ, αλλά....υπάρχει αυτό το -αλλά-.

       Κι αφού δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες,όπως το πάλαι ποτέ,θα προσπαθήσω

να πάω νοερά μαζί σας στο Χωριό της εποχής σύν -πλήν του 1970.

       “Μκρά πιδιά τότενες εμείς , σχολιαρόπαιδα, χουρίς μπάκα και κουλώνια,με παπούτσι αεριζόμενο,ρούχα με ετικέτα PUZZLE, πηγαινουρχόμασταν στο σχολειό να μάθουμε πέντε αράδες γράμματα,να γυρίσουμε το γιόμα σπίτ,να φάμι μια χαψιά ψωμί και μετά να κάνουμι διάφορες δλιές μέχρι να σουρπώσει. Τότε ανοίγαμε την τσιάντα να διαβάσουμε λιγάκι μην πάμε στουρνάρια την άλλη μέρα και μας λιανίσει ο δάσκαλος μ τη λούρα. Η σχολική χρονιά προχωρούσε, αρχές Δεκέμβρη και πλη- σιάζαν οι γιουρτές, οι διακοπές και το καθσιό τρόπως του λέγειν.

        Προπαραμονή ή παραμονή Χριστουγέννων και περμέναμε πως κι πως να ξμερώσει. Θα γίνουνταν χαμός,της κακομοίρας π λένε. Σφάξιμο τα γρούνια. Κάθε νκοκυριό είχε μεγαλώσει και του θκό τ. Ολόκληρο σχέδιο-πλάνο και ιεροτελεστία γύρω απ αυτό. Οι χασάπδες του χωριού με τους βοηθούς τους πηγαίναν απο σπίτι σε σπίτι .Ας παρακολουθήσουμε το σκηνικό:

          Καλμέρα και Χρόνια πολλά. Που ειν του κμάσι? Εινι μεγάλο το ζουντανό? Πάμε σιακεί κι βλέπουμε. Τράνε μέσα τι να ιδούνε , θηρίο. Λέει ο σφάχτς: Φέρτε καναβδιές να του δέσουμε πιστάγκουνα μην μας φύγει μουρουζώντανο, αλίμονό μας. Το ρίχνουν κάτω και μόλις η μαχαίρα τ ακουμπά αρχίζει του γρούνι ένα ρεκατό, ένα σκούξμου , ένα κακό άλλου πράμα. Σε λίγο ήταν κρεμασμένο απ τ σκιά ή του πουρνάρ ή τ σκαμνιά.Απαραίτητο το λιβάνισμα στη σφαζιά. Η νοικοκυρά με όλα τα σχετικά τσιακλοπίνακα,μικρά και μεγάλα, ήταν απίκο. Το πρώτο που έβγαινε και διατίθεταν πρός άμεση χρήση ήταν η κατρήθρα. Την παίρναμε εμείς τα κούτσικα, την αδειάζαμε τελείως , την περνάγαμε απο στάχτη , τη φουσκώναμε , ένα κόμπο και έτοιμο το τόπι. Ρονάλντο, Μέσι, Μήτρογλου και η παρέα τους παίζαμε ασταμάτητα. Να τα έντερα μετά, κοιλιές πατσαδάκια, του γουρνουκέφαλο κι όλα τ άλλα. Το συνεργείο σφαγής αφού ήπιε τα τσιπουράκια του αποχωρούσε για το επόμενο θύμα.

           Πρός το βράδυ ή την παραμονή το λιανίζανε σε κομμάτια, το ξεχώριζαν ανάλογα και το φρόντιζαν -προστάτευαν κατάλληλα. Άρχιζε άμεσα θα έλεγα η μεταποίηση και επεξεργασία του σε: λουκάνικα, ματιές, πατσιούλες, τσγαρίθρες, γλίνα ,παστό , σουφλιμάς, για βραστό με χόρτα και πολλά άλλα. Τη επόμενη απ του Κστού έκαναν την εμφάνιση τους τα λουκάνκα κρεμασμένα σε στρουπίτσα πανου απ του ντζιάκι για να λιαστούνε. Πάεινες να βάλις ξύλου στ φωτιά και έσταζε η γλίνα στ αφτί ς. Ακόμα κι του γουρνουτόμαρο ήταν εκμεταλεύσιμο και με κατάλληλη επε – ξεργασία φτιάχνανε τα Boxer handmade παρακαλώ.!. Τα λουκάνκα -σβαρνόξλα όπως τα λεγαν ενώ στην αρχή είχαν δύο σκέλη ασ πούμε , απ το καθημερινό κλεπψμέικο έλειπε τ απο μέσα πρός το τοίχο κι έμεινε σαν αγκούτσα. Όταν δε το ψήναμε στουντζιάκι καρφουμένου στου πηρουνι και απάνω στην τσμπίδα, μοσχοβόλαγι ου τόπους. Σε πιθανή δε πτώση του στα κάρνα ,γίνονταν χαμός να το σώσουμε κι ήτανε και πιο νόστιμο.

           Παραμονή τ Κστού αλλά και στις άλλες δυό μεγάλες γιορτές, είχαμε και τα κάλαντα. Το νυχτομεροκάματο δηλαδή. Μόνος του ο καθένας, συνήθως όμως δυό δυό, ξυπνούσαμε νύχτα για τα κάλαντα. Σπίτι -σπίτι και πόρτα -πόρτα για να μαζέψουμε δυο δεκάρες και άλλα καλούδια. Μετά απο 3-4 ώρες καθήσαμε μια χρονιά να τα μοιράσουμε. Βγάζουμε απ την τσέπη τα φραγκοδίφραγκα κι απ του ψουμουσάκλο ή ταιστάρ αδειάζαμε τα λοιπά τημαλφή όπως τσιαπέλες, λουκμάκια, κουκόσιες, κλουράκια,μύγδαλα, κουραμπιέδες άιντε και κανένα τλιχτό απ το Κεφαλόβρυσο ή του Βραχώρ. “

           Αυτά τα λίγα είχα να πώ , υπάρχουν όμως και τόσα άλλα πιό καλά αλλά και ιστορίες αξέχαστες. Θα κλείσω με το γεγονός εκείνης της χρονιάς όπου ένας συγχωριανός θέλοντας να εξιχνιάσει την κλοπή του γουρουνιού του, κέρναγε λουκούμια τη μεγάλη μαρίδα-μαφία [ βλέπε Παυλ-Κρου- Ζουλ] και έμαθε πως αφού το σκότωσαν το είχαν χώσει στη Μαραβίτσα. Κι άφησαν τον άνθρωπο χωρίς γρούνι.

                                       Να είστε όλοι καλά , να περνάτε όμορφα και να χαμογελάτε.

                                                              ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ.

                                                                                                                               Χρ. Καφφέζας

                                                                                                                                 23-12-2013

                             ---------------------------------------------------------------------------------

                                    ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ  ΚΑΙ ΚΑΛΑ

                                                                                 --------------

ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ

Ο εθελοντισμός είναι ιδέα,άποψη,παιδεία ,σκέψη και συμπεριφορά , προσφορά χωρίς ανταποδοτικά οφέλη παρά μόνο την ηθική ικανοποίηση που πηγάζει και εισπράτει το άτομο από την δημιουργία και το υπαρκτό αποτέλεσμα.

Δεν θέλει περιστροφές , κωλύμματα και αγκυλώσεις. Δεν θα τα κάνουν οι άλλοι και όποτε, αλλά εμείς και τώρα. Όχι όλα μαζί αλλά οργανωμένα, νοικοκυρεμένα και πρωτίστως χρήσιμα κι απλά.

Ο εθελοντισμός δεν είναι υποχρέωση, ούτε δήθεν συμμετοχή ... για να λέμε, αλλά είναι συμπεριφορά που πηγάζει απο την παιδεία, τα βιώματα και τις αξίες ζωής του καθενός μας, εμπλουτίζεται δε και με άλλα στοιχεία που επιβάλει η καθημερινότητα , η ανέχεια , η συνύπαρξη αλλά κυρίως το όραμα υλοποίησης του γνωμικού “ εχθρός του καλού είναι το καλύτερο “ για μιά κοινωνία απλή, υποφερτή και ανθρώπινη.

Στον εθελοντισμό δεν μπορείς και δεν πρέπει να παρακαλάς, ούτε να θέτεις όρους συμμετοχής, ούτε να συμμετέχεις μόνο για τη φωτογράφιση. Έρχεσαι μόνος , προσφέρεις ότι και όσο μπορείς , βοηθάς ή πρωτοστατείς σε δράσεις και με το παράδειγμα και τις γνώσεις σου παρασύρεις και τους άλλους στη δημιουργία.

Ο εθελοντισμός δεν υποκαθιστά κανέναν και ούτε προσπαθεί να κυριαρχήσει σε οποιοδήποτε χώρο, δεν είναι όργανο και “ελεγχόμενη ιδεολογία “ και μόνος στόχος και σκοπός είναι η προσφορά των μελών στο κοινωνικό σύνολο με δράσεις που δεν απαιτούν “μελέτες και ειδικούς χειρισμούς – σχεδιασμούς“ , αλλά άμεση αξιολόγηση, βούληση και θέληση για πραγμάτωση.

Μ αυτά λοιπόν στο μυαλό μας λειτουργούμε και δραστηριοποιούμαστε όπου μπορούμε και το χρειάζεται η μικρή κοινωνία του χωριού μας, στον όμιλο μας , τον Όμιλο Εθελοντών “ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ”. Με την ευκαιρία αυτή ξεκαθαρίζουμε και τα εξής:

α. Λόγο καταγωγής μας ,είναι φυσικό επακόλουθο να είμαστε καταγεγραμμένοι και ως μέλη του Συλλόγου, άρα δεν είμαστε ούτε απέναντι ούτε εχθροί του και αντίπαλοι.

β. Δεν κινδυνεύει απο τούς εθελοντάς κανένας φορέας κοινωνικής , αυτοδιοικητικής ή άλλης μορφής.

γ. Δεν διεκδικούμε κανένα “θώκο”και επιθυμούμε να μην γίνουμε μέρος του προβλήματος αλλά η λύση αυτού.

δ. Ότι κάνουμε είναι μελετημένο, δεν αιφνιδιάζουμε κανέναν, ενημερώνουμε έγκαιρα όλους και το κάνουμε πράξη αθόρυβα.Όχι επιδεικτικά με προσδοκία ανταπόδοσης και εξασφάλιση μελλοντικών ψηφοφόρων.

Είχαμε την πρόθεση , αφού κανείς άλλος φορέας δεν ταράζει τα λιμνάζοντα, να προτείνουμε-ζητήσουμε ένα δημόσιο διάλογο ΟΛΩΝ και για ΟΛΑ, με υπεύθυνες τοποθετήσεις και δεσμεύσεις αλλά προσέκρουσε – πρός αποφυγή του – σε γραφειοκρατικά θέματα [ δεν κάναμε γραπτή αίτηση ].

Κάποια στιγμή θα ωριμάσει η πρόταση και θα ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις του σήμερα και ευελπιστούμε να το κάνουμε πράξη.

Αρχές και κανόνες του Ομίλου θα βρείτε σε διπλανό φάκελλο – καταχώριση.

Αυτά προς το παρόν και βλέπουμε.

Να περνάτε καλά.

Χρ.Γ. Καφφέζας

20-11-2013

---------------------------------------------------

Ερωτήματα  χωρίς απάντηση…

        «Πρώτα ήρθαν και συλλάβανε τους κομμουνιστές. Δε μίλησα, επειδή δεν ήμουν κομμουνιστής. 'Έπειτα, ήρθαν για τους Εβραίους. Δε μίλησα, επειδή δεν ήμουν Εβραίος. Μετά συλλάβανε του εργάτες, μέλη συνδικάτων. Δε μίλησα, επειδή δεν ήμουν συνδικαλιστής.

'Ύστερα, ήρθαν για τους καθολικούς. Πάλι δε μίλησα, επειδή ήμουν προτεστάντης. Αλλά στο τέλος, όταν ήρθαν να πιάσουν εμένα, δεν είχε απομείνει κανείς, για να μιλήσει».

        Είναι η γνωστή φράση του προτεστάντη ιερέα Μάρτιν Νιμάιλερ που είχε φυλακιστεί από τους ναζί.

       Aν   φτάσαμε σε αυτή τη δεινή   κατάσταση είναι γιατί πάντα αποφεύγαμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας είτε σε επίπεδο κοινωνίας είτε στο κύτταρο της  που είναι  το χωριό.

         Λέμε ότι έχουμε ένα σύλλογο. Υπάρχει; και τι προσφέρει σ΄ αυτό το χωριό;

        Ερωτήματα σαν αυτά θα είχαν απαντηθεί , αν ο σύλλογος ήταν ζωντανός με άποψη και λόγο στα δρώμενα του χωριού. Να σημειωθεί ότι σε καμία περίπτωση δεν είμαστε αντιμέτωποί του αφού είναι απαραίτητος θεσμός για το χωριό. Όμως  σήμερα η δράση του εξαντλείται μόνο στην επαγγελματική επιτυχία  ενός « χρεωκοπημένου»  ανταμώματος και σε έρανο για τα λουλούδια του Επιταφίου  και να κατηγορείται ότι ασχολείται με τις εκκλησίες. Θα  ήταν άξιος συγχαρητηρίων  αν πράγματι ασχολούνταν   με τις εκκλησίες, πράγμα που δε γίνεται . Αδιάψευστη  μαρτυρία  η απαράδεκτη κατάσταση  που επικρατεί  τόσο  μέσα στην εκκλησία  όπου το τέμπλο  σαρακοφαγωμένο έτοιμο για κατάρρευση  όσο και έξω   απ΄ αυτή.

          Επιπλέον  θα έπρεπε να αναρωτηθούμε όλοι μαζί:

      Οι  διάδρομοι   στο κοιμητήριο δε θα έπρεπε να ολοκληρώνονται με σειρά  αρχή- τέλος; Ο πρώτος διάδρομος δεν έπρεπε να πάει μέχρι και  του  (Λουκμάρα)  ή πρέπει να μην έχει  ούτε και τώρα διάδρομο γιατί δεν είχε  δρόμο και όταν ζούσε  στα ρόγγια  γιατί έτσι ήθελαν και τότε τα τζάκια της χρυσοβίτσας;

         Γιατί εγκαταλείφθηκε η επέκταση οικιστικού σχεδίου του χωριού μας , αν και είχε προχωρήσει;

     Πώς πάρθηκε   μονομερώς απόφαση και ξοδεύτηκαν αρκετά ευρώ για έργο ύδρευσης στο «χελωνόβρο» και νερό δεν ήρθε  ενώ με λιγοστά χρήματα  θα μπορούσε να γίνει καλλιέργεια  στη δεύτερη πηγή στη θέση « κελί» και να εξασφαλιστεί επάρκεια νερού;                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        

        Το πάρκιν- πλατεία στο κέντρο του χωριού δεν έπρεπε να είχε γίνει πλατεία με το σχέδιο που είχε εκπονήσει παλιά ο σύλλογος;

        O αρχαιολογικός χώρος «παλιόκαστρο»  δεν είναι χώρος που προσφέρεται και πρέπει να γίνει ανάδειξή  του;

        Τι ποσό διαθέτει ο δήμος για την τοπική κοινότητα που σίγουρα θα διέθετε αν ζητούσαμε και   αν είχαμε συνεχή εκπροσώπηση όπως έκαναν πχ  και οι παρακάτω;  

Φεβρουαρίου 21, 2012

  ΘΕΡΜΟΥ Μετατροπή κτιρίου πρώην δημοτικού σχολείο Αργυρού Πηγαδιού Δήμου Θέρμου σε τοπικό εκθετήριο και χώρο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και ανάδειξης αγροτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς 195.405

10. ΘΕΡΜΟΥ Διαμόρφωση δικτύου πεζοπορικών διαδρομών σε επιλεγμένες περιοχές του Δήμου Θέρμου 340.710

11. ΘΕΡΜΟΥ Σήμανση ποδηλατικών διαδρομών, αξιοθέατων και μνημείων σε επιλεγμένες περιοχές του Δήμου Θέρμου 159.900

12. ΘΕΡΜΟΥ Ανάδειξη και αξιοποίηση πηγής Αμπέλια ΤΚ Κοκκινόβρυσης 130.000

13. ΘΕΡΜΟΥ Διαμόρφωση χώρου Βρύσης Αγίου Ιωάννη ΤΚ Κόνισκας 140.000

             Συμπερασματικά, αυτό που χρειάζεται περισσότερο το χωριό είναι η ενεργή συμμετοχή όλων και η διατύπωση αντίστοιχων ερωτημάτων. Το έχει ανάγκη το χωριό μας. 

                                                                                                           Δημ. Σκούμπας

                                                                                                              12-11-2013

                                                       ---------------------------------------

ΠΡΟΤΑΣΗ-ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Απλά καθαριότητα κι ασβέστωμα.

Φαντάζεστε πως θα ήταν το χωριό μας με τέτοια φιλοσοφία, απλότητα και νοικοκυροσύνη;

 ----

Λίγο πρίν την αρχή του .....τέλους

Ερχόμαστε απο παλιά, απο πολύ μακριά, με πολύ ιστορία, με βάσανα και κακουχίες, ανέχεια και διχασμό, πλήν όμως με πολύ τσαγανό, θέληση για δημιουργία, δίψα για ζωή, υπομονή και επιμονή, λίγη τύχη, πολύ αισιοδοξία αλλά και θετικές – ανοδικές εξελίξεις.

Βρήκαμε πολύ μεγάλο πεδίο για δράση και δημιουργία, καλές προυποθέσεις και συνθήκες, αναπτυξιακή νοοτροπία και φτάσαμε τη ζωή μας σε ικανοποιητικά επίπεδα. Ότι έγινε ως τώρα [ λίγα χρόνια πρίν ] θεωρούμε ότι ήταν στη σωστή κατεύθυνση εξυπηρετώντας το κοινό καλό συμφέρον. Οι καιροί άλλαξαν ή μάλλον είχαν αλλάξει από καιρό – εμείς δεν το ξέραμε λόγω ευδαιμονίας – και τα πάντα χρήζουν μιάς γενικής αναθεώρησης και τακτοποίησης, θεωρητικά και κυρίως όμως πρακτικά.

Το χωριό μας όπως ξαναγράφτηκε αποτέλεσε το ορμητήριο - εφαλτήριο για την προκοπή και ανάδειξη όλων σχεδόν των συγχωριανών μας στα 40 τελευταία χρόνια με δημιουργία , πρόοδο και ανάπτυξη.Υπήρξαν όμως περίοδοι ευημερίας αποστροφής του χωριού αρκετών εξ ημών ακολουθώντας τη μόδα μπάνια- νησί- διακοπές όπως ο γείτονας. Η έγνοια και η επιθυμία επιστροφής ή επίσκεψης στο χωριό ήταν άκαιρες σκέψεις . 

Η επικρατούσα λανθασμένη άποψη ΄΄αφού δεν είναι και κανένας΄ εξαθλίωσε περισσότερο την καθημερινότητα του χωριού. Τα πράγματα αφέθηκαν στην τύχη τους και στον ωχαδελφισμό των βολεμένων. Έλα όμως, που όπως έχουν σήμερα τα πράγματα και το είχαμε γράψει πρίν λίγο καιρό [ βλέπε ανεμογεννήτριες ], φαίνεται δυστυχώς πως η επιστροφή στο χωριό μάλλον είναι μονόδρομος για αρκετούς. Θα πρέπει να ειπωθούν αλήθειες, να υποστηριχθούν ιδέες και πρωτοβουλίες, να τοποθετηθούμε όλοι – χωρις περιστροφές – απέναντι στα θέματα που αφορούν το χωριό και να ομοφωνήσουμε μετά απο ένα γόνιμο διάλογο όλων , πού θέλουμε να φτάσουμε και πώς θέλουμε να ζήσουμε.

Ευθέως λοιπόν λέμε πως η ύπαρξη του χωριού μας και η συνέχιση της ζωής σ αυτό εξαρτάται απο την προοπτική και το όραμα που θα δώσουμε ούτως ώστε οι επερχόμενες γενιές να αισιοδοξήσουν λίγο, να ονειρευτούν, και να προσπαθήσουν με τη σειρά τους για ένα καλύτερο αύριο δημιουργώντας συνθήκες υγιεινής διαβίωσης, ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο και ήθη και έθιμα χωριάτικα- απλά. Ως θέματα χρήζοντα άμεσης προσέγγισης- ανάλυσης- επίλυσης κατά κοινή ομολογία μάλλον είναι τα εξής :

1. Καθαριότητα και ευταξία κοινοχρήστων χώρων.
2. Πλατεία, ρυμοτομία και υποδομή του χωριού.
3. Σύλλογος των απανταχού Χρυσοβιτσάνων.
4. Αναμεταδότες κιν. τηλεφωνίας .
5. Κτηνοτροφία [ με αμοιβαίο σεβασμό και κανόνες ].

Αναμένονται πρωτοβουλίες απο τους καθ ύλην αρμοδίους .

Χρ. Γ. Καφφέζας
29/7/2013

---

Πάστρα ή βράστα κι άστα.....

Ας ξεκινήσω απ τον τίτλο-στόχο : νοικοκυροσύνη, τακτοποίηση και καθαριότητα που αρέσει νομίζω σε όλους ή μάλλον που όλοι μας επιθυμούμε.

Καθαρός χώρος είναι αυτός που είναι απαλλαγμένος απο ξένα σώματα, άκαιρες δράσεις, κακή χρήση, άσκοπη επιβάρυνση και έχει μια φυσικότητα- παρθενική παρουσία- έτοιμος πάντα για χρήση αν απαιτείται ή για θέαση και μόνο ή και γιά κληρονομιά των επομένων γενεών.

Η σημερινή κατάσταση της υπαίθρου απο πλευράς καθαριότητος δεν τιμά κανέναν , ούτε τους κατοίκους των περιοχών, πολλώ δε μάλλον ούτε τους αρμόδιους άρχοντες. Το χωριό μας βέβαια δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα.

Ερχόμενοι απο το Θέρμο πρός το χωριό, έχουμε την ατυχία στο ¨εικόνισμα ¨ δεξιά να βλέπουμε μια χωματερή – νεκροταφείο ανοιχτή στο κοινό και μέσα ότι περισσεύει.[ όλα εκτός της λογικής ].

Στα ρέματα , τούς οχετούς και τις γέφυρες πιο πάνω έχουμε διάσπαρτα κάθε λογής σκουπίδια σε έγχρωμες σακούλες για το καλαίσθητο του τοπίου, ενώ μέσα στο χωριό ευτυχώς τα σκουπίδια είναι ελάχιστα και η κατάσταση κάπως ανεκτή. Σωροί όμως απο ΙΧ, ψυγεία ,κρεβάτια, τελάρα κλπ συνυπάρχουν με κτίρια, μαντριά ,ανθρώπους και ζώα. Μην ξεχνάμε και τις κοπριές. Ολα αυτά δεν είναι και το καλύτερο περιβάλλον. 

 

Μήπως να σκεφτούμε λίγο τον κύκλο-διαδρομή των σκουπιδιών και πως αυτά προκύπτουν : αγοράζουμε πολλά,χρειαζόμαστε λιγότερα, περισσεύουν αρκετά, αχρηστεύονται, αναγκαστικά, τα πετάμε και κυρίως όμως ανεξέλεγκτα όπου λάχει, στο δρόμο, στα ρέματα, στην πουρνάρα, στο χωράφι. Τα ζώα όχι μόνο τα άγρια αλλά και τα ήμερα-οικόσιτα , τα βρίσκουν-οσμίζονται ,τα τρώνε αλλοιωμένα και επικίνδυνα ως τροφή και ξαναγυρίζουν σε μας <θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες>των τροφών μας [ κρέας,γάλα,τυρί κλπ ]. Ψαχνουμε για ποιότητα προιόντων ή για προιόντα με θερμίδες-ιούς και με ενέργεια- ασθένειες απροσδιόριστες.

Καλό είναι να μην πετάμε τίποτα, να αγοράζουμε μόνο τα απαραίτητα, αλλά ότι άχρηστο [τροφή, σίδερο, ύφασμα κλπ ] να μην το πετάμε οπουδήποτε.Υπάρχουν κάδοι απορριμάτων δόξα το Θεό επαρκούν αρκεί να κάνουμε σωστή χρήση. Για τα ογκώδη αντικείμενα ας ειδοποιούμε τον Δήμο να τα πάρει ή αλλοιώς περνούν και συλλέκτες παλιοσίδερων που τα παίρνουν και έχουμε και χαρτζιλίκι.

Εν κατακλείδι όσο πιο καθαροί είναι οι κοινόχρηστοι χώροι, οι ιδιοκτησίες, οι δασικές εκτάσεις της περιοχής μας , τόσο πιο υγιεινά ζούμε, το ευχαριστιόμαστε και οι επισκέπτες μας το αναγνωρίζουν ως πολιτισμό και ποιότητα ζωής. 

Μην πετάμε ΤΙΠΟΤΑ και ΠΟΥΘΕΝΑ εκτός των προβλεπόμενων χώρων [ κάδοι απορριμάτων ].

Ο πολιτισμός και η παιδεία μας προκύπτει απο τις πράξεις και τις συμπεριφορές που έχουμε όταν δεν μας βλέπουν οι άλλοι. Μάθηση σημαίνει αλλαγή συμπεριφοράς. Η καθημερινότητα μας δεν διαμορφώνεται απλά απο τις ανάγκες αλλά και απο την προσδοκία ενός καλύτερου αύριο. 

Ευχαριστώ για την ανοχή και υπομονή σας

Χρ. Γ. Καφφέζας

29-6-2013

----

----

Και όμως υπάρχουμε…..

Είμαστε ένα χωριό με μακραίωνη ιστορία και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Κάτοικοι εργατικοί οι χρυσοβιτσάνοι ασχολούμενοι με σκληρές αγροτικές δουλειές, στην άνυδρη τότε χρυσοβίτσα. Όμως τα έβγαζαν πέρα, με τη σεμπριά και την αλληλοβοήθεια. Μπορεί να μην είχαν τεχνολογία αλλά είχαν το έχω έχεις , μου δίνεις σου δίνω.

Κινδυνεύει σήμερα από μια νοσηρή θα έλεγα αντίληψη που επικρατεί, ίσως και σκόπιμα να διοχετεύεται από ορισμένους . «Δεν υπάρχει κανένας» είναι μια φράση που ακούγεται συχνά από τους κατοίκους. Με ενοχλεί και εκεί θα εστιάσω στο ψυχολογικό μέρος και τη ζημιά που γίνεται. Πόσο μάλλον σήμερα που η ψυχολογία της κοινωνίας είναι πεσμένη. Πιστεύω ότι και ο νεοσύστατος όμιλός μας να βοηθήσει να βάζοντας στόχο του την τόνωση του ηθικού των κατοίκων. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με την επικρατούσα άποψη ότι δεν υπάρχει κανένας .Που σημαίνει πιάσαμε πάτο .Όχι δεν πιάσαμε πάτο.

Ο πληθυσμός βέβαια έχει μειωθεί λόγω αστικοποίησης αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος της ανυπαρξίας και μοιρολατρίας. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένας που να μη νοιάζεται για το μέλλον αυτού του τόπου. Ο νεοσύστατος όμιλός μας στοχεύει στην αλλαγή αυτής της νοοτροπίας μέσω της ενεργοποίησης όλων. Πρέπει να θυμηθούμε ότι υπάρχουμε αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Μπορεί να είμαστε λίγοι αλλά όχι μίζεροι.

…Κουράστηκε η καρδούλα μου

Και πόνεσε η ψυχή μου

Ν' ακούω πως χανόμαστε

Και σβήνουμε απ' τον χάρτη

Κι ενώ ο κόσμος καίγεται

Πως τάχα εμείς κοιτάμε

Καθένας το συμφέρον του

Και την δική του πάρτη

Κι όμως υπάρχουμε όλοι εμείς

Πού 'χουμε άλλη γνώμη

Πρόσφυγες μες στο τόπο μας

Μ' αντέχουμε ακόμη…

14/06/2013

Δ. Σκούμπας